Showing posts with label Halimbawa ng Sanaysay. Show all posts
Showing posts with label Halimbawa ng Sanaysay. Show all posts

Monday, September 6, 2021

Bakit Kailangan ang Batas? | Isang Sanaysay sa ALS

        Maraming kautusan, panuntunan, pamantayan, o batas ang ipinaiiral sa isang barangay, bayan, siyudad at bansa. Kung wawariin mo ay tila napapaligiran ng mga utos ang isang katauhan. Tila ang kanyang buhay ay umiikot na rito kundi man kinokontrol ang kanyang kilos, galaw, at kaisipan. Kung baga, tila ang batas ay kanya ng buhay.

                (Image from https://people.howstuffworks.com)

        Ano nga ba ang batas at bakit ito kailangan?

       Ayon sa Wikipedia, ang batas ay isang lehislasyon na nilikha at ipinatupad sa pamamagitan ng mga institusyong panlipunan o pang-gobyerno upang makontrol ang pag-uugali ng mga tao. Ito ay iba-ibang inilalarawan bilang isang agham at sining ng hustisya. Ito ay may kaakibat na kaparusahan sa sinumang hindi susunod dito.

               (Image from https://www.gretchentristan.com)

    Mas madaling mauunawaan ang kahalagahan ng batas kung wala ito sa lipunan. Natutupad ng batas ang maraming mahahalagang tungkulin, ngunit ang ang pinakamahalaga ay ang manatili ang kapayapaan at kaayusan ng isang lugar. Bukod pa rito, pinoprotektahan ng mga batas ang mga karapatan at kalayaan ng isang indibidwal.  Ang Bill of Rights ay karaniwan nang idinagdag sa Konstitusyon ng isang bansa upang magarantiyahan ang maraming mahahalagang proteksyon. Pinoprotektahan ng mga batas ang mga indibidwal mula sa ibang mga indibidwal, mula sa mga organisasyon, at maging mula sa gobyerno.

        Kung walang mga batas, walang paraan upang magtakda ng mga pamantayan. Madali itong makita kung bakit ang pagpatay at pagnanakaw ay krimen, ngunit nagbibigay din ang mga batas ng balangkas para sa pagtatakda ng maraming iba pang mga uri ng pamantayan. Kung walang batas, koda, at regulasyon ang isang pamahalaan, mahirap para sa mga indibidwal o negosyo na makipag-transaksyon sa mga negosyo na gumagamit ng mga bangko. Ang mga regulasyong pambansa ay nagbibigay ng maipapatupad na mga patakaran at proteksyon tungkol sa mga buwis, komersyal na transaksyon, batas sa trabaho, seguro, at iba pang mahahalagang aspeto.


      Ang mga batas ay nagbibigay ng isang balangkas at mga panuntunan upang matulungan ang paglutas ng mga pagtatalo sa pagitan ng mga indibidwal. Lumilikha ang mga batas ng isang sistema kung saan maaaring ihatid ng mga indibidwal ang kanilang mga pagtatalo bago ang isang walang kinikilingan na tagahanap ng katotohanan, tulad ng isang hukom o hurado. Mayroon ding mga ligal na kahalili kung saan nagtutulungan ang mga indibidwal upang makahanap ng solusyon, tulad ng paggamit ng alternatibong resolusyon sa pagtatalo (alternative dispute resolution  o ADR). Mayroong mga korte sa bawat antas, mula sa lokal hanggang sa pederal, upang magpasya kung sino ang dapat manalo sa isang pagtatalo.

                      (Image from https://www.scmp.com)

       Ang mga batas ay tumutulong sa mga lipunan upang mapanatili ang kaayusan. Paano ang lipunan kung wala ang batas? Maaaring kailanganin mong magbigay ng iyong sariling proteksyon dahil walang puwersa ng pulisya o militar. Kung walang mga proteksyon mula sa gobyerno hinggil sa pagbabangko, maaaring kailangan mong maghanap ng iba pang mga paraan upang makuha ang hindi mo maibigay para sa iyong sarili. Dahil sa istraktura at pagtatag ng mga batas, dumating ang kaayusan at kakayahang mahulaan ang anumang mangyayari. Ang mga indibidwal ay maaaring makaramdam ng kaligtasan, na humahantong sa mas malawak na mga istrukturang panlipunan at higit na pagiging produktibo.

                        (Image from https://www.debt.org)

        Kahit na maraming benepisyo ang nakakamit sa pagpapairal ng mga batas, marami ring sumasalungat dito. Nililimitahan ng batas ang ilan sa mga karapatan ng isang tao. Hindi maaaring makapaglakbay o mamuhay ang isang indibidwal sa ibang bansa kung wala siyang visa. Hindi siya maaaring magsalita ng kanyang saloobin kung ito ay bawal sa bansang tinitirahan. Hindi siya maaaring sumuway kung hindi niya gustong magserbisyo-militar sa kanyang bansa. Labag man sa kalooban, binabawasan ng pamahalaan ang kanyang pinaghirapan at binubuwisan ang kanyang mga ari-arian.

        Kahit tutol ang ilan sa pagpapairal ng batas, masasabing mas lamang ang benepisyong nakukuha rito ng isang mamamayan. Nagkakaroon siya ng katiwasayan, kaligtasan, at kaayusan. Batid niyang may batas na magbibigay proteksyon sa kanyang karapatan at ari-arian, kahit na nga may ilang pansariling karapatang kinokontrol ito.


Sources:

Wikipedia

https://cronuslaw.com

        

Wednesday, March 24, 2021

Ako Bilang Mag-aaral ng ALS sa Panahon ng Pandemya

Malaking suliranin ang kinaharap ng mga bansa at mamamayan nito nang lumaganap ang bago at mapaminsalang virus sa buong mundo. Ito ay ang “severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) na unang nadiskubre sa Wuhan, China noong Disyembre 2019. Ang sakit na dulot nito na tinatawag na Covid-19 ay nakamamatay kapag lumala ang mga sintomas. Dahil sa sakit na ito, malaking hamon ang kinaharap ng mga mag-aaral ng Alternative Learning System o ALS, tulad ko.

Tunay na malaking hamon ang aking pinagdaanan habang nag-aaral ako sa programa ng ALS. Dahil hindi maaari ang harapang pag-aaral, may mga gawain sa aking mga modyul ang hindi ko agad matugunan ng sagot. Kung noong una ay naibabahagi ko sa aking guro ang mga hindi ko mawatasang mga gawain kahit man lamang isang araw sa loob ng isang linggo, hindi na ngayon. Nakita ko lamang ang aking guro nang kunin ng aking ina ang mga modyul na aking pag-aaralan at sasagutan. Ang aking pag-aaral sa ALS ay naging mahirap at mabagal dahil wala akong mapagtanungan agad ng mga araling hindi ko maunawaan o mga gawaing hindi ko alam ang gagawin. Hindi rin ako makapagtanong sa aking mga kaklase dahil ipinagbabawal nga ang paglabas sa bahay ng mga kabataan.

Isa pang hamon na aking kinaharap bilang mag-aaral ng ALS ay ang dagdag gastos sa aking pag-aaral. Oo nga at libre ang pag-aaral sa ALS, naragdagan ang gastusin ng aking mga magulang dahil sa cell phone load na hinihingi ko sa kanila, gamit upang makausap ko ang aking guro at mga kaklase, o upang makahanap ng mga sanggunian sa internet ng mga paksang aking pinag-aaralan. Dagdag pa rito ang bayarin sa tumataas na konsumo ng elektrisidad dahil sa madalas na pagtsa-charge ng cell phone, panonood sa TV o pakikinig ng radyo ng mga aralin. 

Sa kadahilanang walang harapang ugnayan sa aking guro at mga kamag-aral, naging kabagot-bagot ang aking pag-aaral sa ALS ngayong pandemya. Dahil bawal lumabas ng bahay, kailangan kong mag-aral nang nag-iisa. Nawala ang tawanan kapag nagsisingit ng mga biro at katawa-tawang kuwento ang aming guro o kaklase. Limitado ang mga ugnayang-sosyal ng guro at mag-aaral ng ALS dahil hindi sila makapag-usap nang harapan. Nawala ang masasayang kuwentuhan habang naghihintay sa pagdating ng guro at mayabong na talakayan sa loob ng silid-aralan habang tinatalakay ang isang paksa.

Nakaapekto rin ng bahagya sa aking kalusugang pangkaisipan ang paraan ng pagtuturo sa ALS ngayong panahon ng pandemya. Minsan ay naaaburido ako kapag nasa puntong wala akong magawa kundi tingnan ang aking modyul habang iniisip kung paano ito sasagutan dahil wala agad mapagtanungan. Hindi agad ako makatulog sa gabi dahil iniisip kung paano kukumpletuhin ang isang modyul na pinag-aaralan. Nakakaimbyerna rin kapag ang guro mo ay hindi mo matawagan sa cell phone kaagad. 

Nagdulot man ng problema ang pandemya sa aking pag-aaral sa ALS, mayroon din namang kabutihang naidulot ang hindi paglabas ng bahay. Natuto kong makilala, gamitin, at paunlarin ang aking sariling kaisipan o kakayahan. May mga kasanayan akong natutunan habang nasa bahay, tulad ng pagtatanim ng mga gulay at halamang pandekorasyon at namumulaklak, pagluluto ng iba't ibang putahe at minatamis, at paggawa ng iba't ibang klase ng tinapay. Natuto rin akong kilalanin pang higit ang mga kasama ko sa bahay at makipagtulungan sa kanila. Higit sa lahat, nakilala ko nang lubos ang aking sarili. Napag-alaman kong may sarili akong galing at husay upang mapaglabanan ko ang lungkot dulot ng mag-isang pag-aaral at masagutan at matapos ang aking mga modyul sa abot ng aking makakaya.

Sa ngayon ay kinukumpleto ko na lamang ang aking presentation portfolio upang isumite sa aking guro bilang basehan kung pagkakalooban ako ng katunayan bilang nakatapos ng junior high school. Naging masalimuot man at mapanghamon ang pandemya sa mga mag-aaral ng ALS na tulad ko, batid kong malalampasan ko ito at maaabot ang pangarap na makapagtapos ng pag-aaral at mabuhay nang matiwasay.