Isang Sanaysay....
(Image from http://www.philippinecollegian.org/failing-education/)
Mahalaga
at malaki ang epekto ng edukasyon sa Pilipinas at sa mga Filipino. Hindi sapat
ang maraming likas na yaman ng isang bansa upang umunlad. Malaking bahagi ng
pag-unlad ang nakasalalay sa kalidad ng kanyang mga mamamayan. Dahil dito,
nakapokus ang atensyon ng isang ordinaryong pamilyang Filipino sa edukasyon ng
kanyang mga anak. Para sa maraming magulang, sa pamamagitan lamang ng edukasyon
kung paano nila maiaangat ang kalidad ng kanilang pamumuhay.
Sa tipikal na
pamilyang Filipino, hindi alintana ng mga magulang ang hirap mapagtapos lamang
ang kanilang mga anak. Kasabihan na, “ang edukasyon ay isang tanging yaman na
maaari nilang maipamana sa kanilang mga anak na hindi makukuha ninuman.” Kaya
liyad ang dibdib ng mga magulang kapag nakapagtapos sila ng anak anumang antas ng
pag-aaral ito. Halata ang magmamalaking nadarama habang pinagmamasdan ang
diplomang nakasabit sa dingding at larawan ng anak na nakatoga. Sa isang banda,
isa ring malaking kabiguan kung hindi magawang papag-aralin ng isang magulang
ang kanyang mga anak o hindi ito nakatapos sanhi ng sariling kapabayaan. Ang
kabiguang ito ay ipinalalagay ng isang magulang na hindi niya nagampanan nang
maayos ang pagiging magulang.
Hindi
man tuwirang masasabing nakasalalay nang lubos sa edukasyon ang kaunlaran ng
Pilipinas, masasabing malaki ang bahagi ng may pinag-aralan at kasanayan ng mga
Filipino sa imahe at ekonomiya ng bansa. Patunay rito ang pagdagsa ng mga manggagawang Filipino o tinaguriang OFW
(Overseas Filipino Worker) sa iba’t ibang panig ng mundo upang magtrabaho.
Noong 2011, umabot na sa 1,850,463 ang mga trabahador sa ibang bansang
naproseso ng Philippine Overseas Employment Agency o POEA ayon sa datos na
nakasulat sa kanilang webpurok (www.poea.gov.ph). Hindi pa
kabilang sa mga ito yaong mga hindi dokumentadong manggagawa. Ang pagkuha ng
mga ibang bansa sa manggagawang Filipino ay nakasalalay hindi lamang sa
kanilang pananaw sa trabaho kundi sa antas ng kanilang edukasyon at kasanayan.
Isa na rito ang pagsasalita at pag-intindi sa wikang Ingles. Ito rin ang
kadahilanan kung bakit maraming dayuhang kumpanya ang kumukuha sa mga Filipino
upang maging call center agents. Dahil sa padalang pera ng mga OFWs na
inabot na ng 21.4 bilyon dolyar noong 2012 ayon sa istadistika ng Bangko
Sentral ng Pilipinas, nakaiwas ang Pilipinas sa pagbulusok ng ekonomiya noong
mga nakaraang taon.
Gayunman,
kahit na napanatili ng Pilipinas ang katatagang pang-ekonomiya, masasabing may
masamang epekto rin ang pagiging edukado ng mga Filipino. Dahil sa kaway ng
masaganang buhay at oportunidad, maraming mga dalubhasang Filipino at
propesyonal ang nahirating magtrabaho at manirahan sa ibang bansa. Ang
maramihang paglisan ng mga eksperto at may natatanging kasanayan upang
magtrabaho sa ibayong-dagat ay tinaguriang brain drain sa wikang Ingles.
Nakalulungkot lamang isipin na karamihan sa mga propesyonal na ito ay produkto
ng mga paaralang-pampubliko o yaong mga kolehiyo at pamantasang ginagastusan ng
pamahalaan tulad ng UP at iba pa. Obserbasyon nga ni Ronald Meinardus sa
kanyang talumpati sa isang seminar na dinaluhan, dahil sa pangit na sistema ng
edukasyon, pinopondohan nang hindi sinasadya ng pamahalaang Pilipinas ang
mayayamang bansa kung saan nagtatrabaho ang mga OFWs. Masasabi kong tama ang
pananaw na ito kahit na nga may benepisyo ring nakukuha ang Pilipinas sa
pangingibang bansa ng mga Filipino. Ito ay sa kadahilanang ang kanilang talento
ay mas matagal na pinakikinabangan ng mga bansang pinagsisilbihan kaysa sa
Inang Bayang pinagkunan ng kaalaman.